28 Nisan 2011

Layetenahi

"Ben büyüdüm ve değişti dünya"

Uzun bir şey yazmak gerek, gücüm yok. Bir anda tüm yaşam enerjim sökülmüş gibi hissediyorum. Bu blog, artık, ömrünü tüketmiştir. Önce sen ayrıldın, şimdi de ben ayrılıyorum. Ben yine kimsenin bilmediği, kendi okuyucu kitlesini veya takipçilerini kendisi edinecek başka bir blog açarım. Hatta kimseyi edinmesin, kalsın bana özel. Orada senin okuduğunu bildiğim bir yerde yazamadığım nice şey yazarım. Kan kusmak, sevgi kusmak...

Bir daha post yazmamak adına, anısına ve hem sana hem bana hissettirdikleri adına elveda Layetenahi o halde. Hoşça kal her neyse.

İlk post ile son post aynı başlık adıyla ve tarafımdan yazıldı. Ne müthiş!

Elveda eski dost.

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Ne kadar güzel bir blogdu burası halbuki. Çok içten bir şekilde okurdum. Umarım bir gün geri dönersiniz yada diğer blogunuzun adresinizi verirsiniz. İkiniz için geçerli bu. Yorum yazana kadar hep bekledim, ta ilk yazılarınızdan beri hep okudum neredeyse. Gizli takipçiydim. Şimdi ilk yorumumu gitmenizin ardından yapıyorum. Her neyse'nin kendini arayışını ve neyse'nin çekici yalnızlığını özleyeceğim.

İkiniz de yazın buraya yeni bloglarınızın adını. Mutlu olun ne diyim...

Emilia dedi ki...

"Oysa daha neler.." saçmalıkları yapmayacağım. Kararınız bu madem, bir zamanlarla yetineceğiz o vakit.
Veda yazılarını okumayı sevmiyorum. Hatta dürüst olayım birbirinize yazdığınız yazıları okumadım. Okumak istemedim. Aranızda kalsın diye. Hoş aranızda olmasını isteseydiniz telefonu kullanabilirdiniz ya da yüz yüze bilmiyorum. Ben sadece kendime göre saygı duydum aranızdaki şeye.
Kötü oldu, her neyse için susuyorum, neyse'yi özleyeceğim.
İyi bakın kendinize.
"Gitmeseydiniz iyiydi."

Adsız dedi ki...

başka bir yerlerde yazıyor musunuz? burayı okursanız yorum olarak düşün lütfen.

Adsız dedi ki...

Merhaba, ben Neyse. Şifreyi falan unuttum tabii ki. Yıllar sonra bir bakayım dedim; bu yorumu gördüm.

Bu blog'dan sonra önce yakaris.tumblr.com'da (ki en sevdiğim blog'um buydu), sonra birkaç meyvesiz denemeden ve hüzünlü blog adlarından sonra, finlandiyaveben.tumblr.com'da yazdım. Sonra o blog'u da, pek tabii, bıraktım. Ondan sonra da zaten doğru dürüst blog tutmadım.

Öyle işte, sevgili anonim. Aradan 9 yıl geçse de cevapsız bırakmıyorum sorularını. Böyle de iyi bir insanım.