Şizofren bir şair gibi yazdığımı fark ettim. Sadece iki kişinin anlayabileceği bir şeyi istediğinde buraya gelip okuyacak olan herhangi bir okuyucu için anlamlı kılmaya çalışıyorum. Halbuki tüm açıklığımla "Hepiniz burayı terk etmelisiniz. Burada size acı ve hüzün dışında hiçbir şey yok!" demeliyim. Burada bir her neyse vardı, o biraz daha mutluydu. Biraz daha umutluydu. Ama hiçbir zaman yeteri kadar olamadı. Ne şanslı ki hiçbir zaman benim battığım kadar batmadı da.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder