Sevgiliden Azar İşitmek ve Formspring

Her ne kadar ideal erkek tanımına yakın olsam da (selam ederim), bazen çok komik konuma sokuyor insanı bu şey. "Niçin formspring'de tanımadığım inanlarla iyi anlaşıyorum? Niçin tanımadığım kızlarla dertleşiyorum?"

Bazen aklın sınırlarını zorlayabiliyor bu tarz söylemler. Ne cevap verebilirim ki? Soru soruyorlar, cevap veriyorum. Kendime sormuyorum, kimseyi bana sorsun diye zorlamıyorum. Belli sayıda soru alana kadar oraya fotoğrafımı koymadım, hani sırf karşı cinsle etkileşime geçmek için kasanlar gibi.

Ben formspring kullanıyorum; çünkü orada kendimi tanıma fırsatını gördüm. Orada sorulan sorulara -özel hayatıma çok girmedikçe- cevap veriyorum; çünkü farkında bile olmadığım şeyleri görmemi sağlıyor. Kaldı ki anonim olma gibi bir özellik sayesinde insanın kendisine bile sormaya cesaret edemeyeceği soruları soranlar var. Onların cesareti benim kendi evrenime açılan bir başka boyut. O boyuttur ki beni kendi iç dünyamın dipsizliğinden belki de sonunda ışık olan bir yere yönlendirecek.

Bir kişi, adının Gizem olduğunu söyleyen bir anonim, bana "Ölmeyi istemek deva mıdır?" diye sorduğunda verdiğim cevap benim o konuda ne düşündüğümü gösterir. Eksik ya da fazla fark etmez, ana hatları elimde olur. Üstelik yazılı bir mecrada, ben istemedikçe silinemeyecek bir yerde. Kaldı ki ben Formspring'de diğer insanlar gibi sırf birilerine zekice cevaplar vereyim, havalı olayım, of laf sokayım mod'unda takılmıyorum. Belki de hayatımda şu an için en anlayışlı olduğum yer orası.

Niye bloga yazıyorum?

Çünkü bazı şeylerin elimde olmasını istiyorum. Bazı gerçekliklerin kağıda dökülmesini ve suratıma çarpmasını istiyorum. Acıdan kurtulmanın en iyi yolu daha çok acı çekmektir kanaatini hayata geçiriyorum.

Sence kolay mı sanıyorsun buraya yazdığım cümleleri okumak? Sence kolay mı Formsprig'de ölüm hakkında konuşmak?

Sen ki beni en iyi tanıması gereken kişisin.