Aşk

Ah ne kadar masumane yaklaşmışsın aşka her neyse. Sanki papatyalar içinde sarı elbiseli bir kız geldi gözümün önüne. Sanki o kızın başını kaplayan kara bulutlar her an açılacak, o tekrar köpeği ve elini tuttuğu çocukluk arkadaşıyla mutlu olacakmış gibi.

Sana gerçeği anlatmamı ister misin?

Aşk demek dostum, aşk demek acı çekmektir. Bak bunu boşa demiyorum, bunu anlayacaksın. Platonik olduğun için, herhangi birini arzuladığın için veya o zamanlarda değil, hayır değil. Bunu ne zaman anlayacaksın biliyor musun? İstediğin kişiyi elde ettikten sonra.

Yine kötü bir anımdayım sanırım, her türlü mutluluk tablosunu bozasım var. Bunu sabote etmeyeceğim sadece gerçekleri söyleyeceğim. Herkes biliyor ki çok az şey gerçekler kadar koyar adama.

Sana gerçekleri anlatmamı ister misin dostum?

Gerçekler adamın yüzüne vurur. Hayal yoktur onlar için, hayal kurmak yoktur, istemek ve elde edememek vardır. İstemek ve uzaklaşmak vardır. Sen varsındır yalnızca ve en acı gerçek de budur: Hayat boyu ne yaparsan yap 'yalnızca' sen olacaksın her şeyde. Bir ve biricik, sarışın ve mavi gözlü, Depresif ve mutlu, kucağında çocuğunla, düğün günü gülümserken, benimle telefonda konuşurken... Fark etmez. Hepsinde yalnızca sen olacaksın.
Zaten bu siktimin blogunu niye yazıyorsun ki? Benimle aynı sebepten. Varolma isteği. Varlığını kanıtlama isteği.
Ah dostum ah, ah.

Sana bizi anlatayım mı?

Biz mutlu olduğumuzu anlayamayanlardanız. Biz mutsuzluğu sevenlerdeniz En acısı da mutlu olmamak için çabalayanlardanız. Sen her neyse'cim, sen bunu aşıyorsun artık. Sen artık mutlu olmayı öğreniyorsun, mutlu kalmayı öğreniyorsun. Bunu öğrendiğin günü ve kalıcı yapabildiğin gün bu yazdıklarımın hepsini sil at. Yırt, parçala! Çünkü o gün o yüzsüz kalabalığın bir neferi olacaksın, onlar gibi olacaksın. Onların senin olmanı istediği gibi. Her şeyden öte kendi olmak istediğin gibi.

Sana bir şey söyleyeyim mi?

Ben uzun yaşayamacağım sanırım.